ಮಾತಿಗೆ ಬಣ್ಣ ತುಂಬುವ ಆಸೆ

ಅಪರೂಪಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಕೆಲಸಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಮನೆಯವರೊಂದಿಗೆ ಕಾಲೇಜಿನ ಸುದ್ದಿ ಹೇಳೋದು ಅದ್ರಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯ ವಾದದ್ದು .. ಕಾಲೇಜಿನ ಕ್ಯಾಂಪಸ್ಸು,, ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ನ ತಿಂಡಿ,, ರೂಂ ಮೇಟ್ಸ್ ಗಳ ರಾಮಾಯಣ ..ಹೀಗೆ ಹಲುಬೋದಿಕ್ಕೆ ಬೇಜಾನ್ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳು ಸಿಗುತ್ತವೆ.. 
ಆದರೆ ನಾನಂತೂ ಈ ಸಲ ಬರುವಾಗ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿಕೊಂಡೇ ಬಂದಿದ್ದೆ.. ಏನೇ ಆಗಲಿ ನಾನು ಒಂದು ಚಿತ್ರ ಬಿಡಿಸಬೀಕು ಅಂತ....
ಹವ್ದು.. ಅದೆಷ್ಟು ದಿನ ಆಗೋಯ್ತು ನಾನು ಚಿತ್ರ ಬಿಡಿಸಿ??  ಪ್ರೌಢ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿರುವಾಗ ತಿಂಗಳಿಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಒಂದು ಹೂವೋ, ಮನೆಯೋ .. ಮರವೋ ಏನನ್ನಾದರೂ ಬಿಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ.. ಈಗಲೂ ಬಿಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ   ಬಿಡಿ.. ಅನಾಟಮಿ ಯ ಅಸ್ಥಿಗಳನ್ನು .  ಸ್ನಾಯುಗಳನ್ನು  ,, ನರವ್ಯೂಹಗಳನ್ನು !!!
ಸರಿ ,, ಮನೆಗೆ ಬಂದೆ..
ಅಂದು ಕೊಂಡ ಹಾಗೆ ಆಯಿತು.. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಇಡೀ ದಿನ ಹರಟೆ ಹೊಡೆಯುವುದರಲ್ಲಿ .. ಅಮ್ಮನ ಕೈ ರುಚಿಯ ಊಟ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿಯೇ ಕಾಲ ಹರಣ ಮಾಡಿದೆ.. ರಾತ್ರಿ ಊಟ ಆದ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ನಿರ್ಧಾರ ದ ನೆನೆಪಾಯಿತು..( ಪುಣ್ಯ ಆಗಲಾದರೂ ಆಯಿತಲ್ಲ.. ವಾಪಸ್ ಹೋದ ಮೇಲೆ ಆಗಿದ್ದಿದ್ದರೆ??) ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರು ಮಲಗುವ ಸಮಯ ದಲ್ಲಿ ಹಾಳೆ,, ಬಣ್ಣ,, ಬ್ರುಶುಗಳಿಗಾಗಿ ನನ್ನ ಹುಡುಕಾಟ ಆರಂಭ ವಾಯಿತು..
ಹ್ಞೂ .. ನಾನು ಬಿಡಿಸಲು ಶುರು ಹಚ್ಚಿದೆ..ಯಾಕೋ ನನ್ನ ಕೈಗಳು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಮುನಿಸಿಕೊಂಡವರ ಹಾಗೆ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಆಡುತ್ತಿದ್ದವು..   palm ನಲ್ಲಿರೋ   fine muscles  ಕೆಲಸವಿಲ್ಲದೆ ಅವುಗಳೆಲ್ಲ ಜಡ್ಡುಗಟ್ತಿವೆ!! ಹೇಗಾಗಿವೆ  ನನ್ನ ಚಿತ್ರಗಳು??
ನಾನೇನು ದೊಡ್ಡ ಕಲಾವಿದೆಯೇನು ಅಲ್ಲ... ಆದ್ರೆ ಕಲೆಯ ಆರಾಧಕಿ...  ಎಂಬಿಬಿಎಸ್ ನ      ದಪ್ಪ ದಪ್ಪ ಪುಸ್ತಕಗಳ ನಡುವಿ ನಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿ ಕಲೆಯನ್ನೆಲ್ಲಿ ಮರೆತು  ಬಿಡುತ್ತೇನೋ ಎಂಬ ಭಯ...